همزمان با در دستور کار قرار گرفتن طرح امر به معروف و نهی از منکر در مجلس سناریوی جدید "اسیدپاشی" از سوی جریان نفاق طراحی شد.در این سناریو برخی از رسانه ها با تیترها و تحلیلهای شبهه انگیز و جهت دار سعی کردند ضمن القای ناامنی در جامعه و گره زدن این حادثه با طرح امر به معروف و نهی از منکر، آن را به یک جریان خاص نسبت دهند.
خبرگزاری مهر- سرویس سیاسی: طرح امر به معروف و نهی از منکر؛ دستور کار این روز های مجلس شورای اسلامی است. فریضه ای که پیش از این حتی تا پای تشکیل وزارت خانه هم پیش رفته بود.
در سال 89 آیت الله مکارم شیرازی ضمن انتقاد از مسائل فرهنگی کشور و با بیان این که مسائل اخلاقی در امور سیاسی و اقتصادی تأثیر دارد در جلسه درس اخلاق خود در مسجد اعظم قم پیشنهاد تشکیل وزارت امر به معروف و نهی از منکر داد و گفت: باید «وزارت امر به معروف و نهی از منکر» ایجاد شود تا به مسائل اخلاقی در مدارس و دانشگاهها و رسانهها رسیدگی شود.
این مرجع تقلید اضافه کرد: وقتی اخلاق مردم فاسد شد، رشوه، قاچاق مواد مخدر و طلاق نیز افزایش مییابد. بعضی به صورت برنامهریزی شده قصد دارند با رواج بیحجابی نظام را تضعیف کنند و نباید فراموش کنیم که مسئله بیحجابی تنها یک مسئله ساده نیست بلکه کل نظام را تحت تأثیر قرار میدهد.
اما پس از سه سال مسکوت ماندن طرح تشکیل وزارت امر به معروف و نهی از منکردر مجلس، شهادت طلبه جوان علی خلیلی به دلیل دفاع از یک خانم و تذکر لسانی به چند اوباش و همچنین چند اقدام مشابه دیگر موجب شد که مجلس شورای اسلامی در حرکتی پسندیده، اقدام به تدوین قانونی در راستای احیای فریضه امر به معروف و حمایت از آمران به معروف نماید.
جایگاه امربه معروف در دین اسلام و قیام امام حسین(ع)
امر به معروف و نهی از منكر، پيشينه ای به قدمت تاريخ حيات انسان دارد. نخستين انسان دعوت كننده به نيكی، آدم علیه السلام بود و پس از وی نيز پيام آوران وحی و پيروان آنان در انجام اين وظيفه مهم تلاش كرده اند.
دین اسلام نيز از پيروان خود می خواهد كه خود را در برابر جامعه متعهد بدانند و در صورت مشاهده ستم و گناه سكوت نكنند، بلكه همواره ديگران را به خوبی ها امر كنند و از بديها باز دارند.
تاكيدهای مكرر قرآن كريم، در خصوص امر به معروف و نهی از منكر بيانگر اهميتی است كه اسلام برای سالم سازی محيط اجتماع و مبارزه با عوامل فساد و گناه قائل شده است.
قيام امام حسين(ع) نيز برای اجرای اين فريضه الهی بود. امام حسین(ع) از اوضاع زمان و وضع حكومت وقت خود انتقاد می كند و شيوع فساد را متذكر می شود، تغيير ماهيت اسلام را يادآوری می كند، حلال شدن حرامها و حرام شدن حلالها را بيان می نمايد، و آنگاه مي فرمايد: "وظيفه يك مسلمان اين است كه در مقابل چنين حوادثی ساكت نباشد."